อุโบสถหลังเก่าเป็นสถาปัตยกรรมสมัยอยุธยาตอนปลาย คล้ายเรือสำเภา มีเจดีย์เก็บอัฐิเรียงรายอยู่บนฐานของโบสถ์ อิฐที่ใช้สร้างนำมาจากประเทศจีน หน้าบันประดับลวดลายด้วยเครื่องถ้วยจีน สภาพอุโบสถในปัจจุบันคงเหลือแต่เสมาเท่านั้น แล้วได้สร้างอุโบสถหลังใหม่[2] ซึ่งเป็นอาคารไม้ทรงไทยก่ออิฐถือปูน หลังคาทรงจั่ว เครื่องไม้มุงกระเบื้องมีชายคาปีกนกคลุมโดยรอบทั้งสี่ด้าน หลังคามีช่อฟ้าใบระกาหางหงส์ปูนปั้นเป็นรูปเศียรนาค หน้าบันทั้งด้านหน้าและด้านหลังเป็นปูนปั้นระบายสีลวดลายพรรณพฤกษา บานประตูเป็นไม้มีภาพจิตรกรรมเป็นรูปทวารบาลแบบไทย ผนังด้านหน้ามีซุ้มประดิษฐานพระพุทธรูปประทับยืนปางประทานอภัย บานหน้าต่างเป็นไม้มีภาพจิตรกรรมรูปเทวดายืนพนมมือตกแต่ง ภายนอกอุโบสถหลังใหม่มีกำแพงแก้ว ภายในเขตกำแพงแก้วมีซุ้มเสมาก่ออิฐถือปูนเป็นทรงปราสาทประดิษฐานใบเสมาทำมาจากหินแกรนิต[3]

หอระฆังเก่ามีลักษณะเป็นสิ่งก่อสร้างแบบยุโรป สร้างขึ้นในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ผู้สร้างวัด หอเป็นอาคารขนาดเล็กสองชั้น ชั้นบนเป็นอาคารโปร่งมีระเบียงขนาดเล็กโดยรอบ ผนังด้านข้างเป็นช่องโปร่งลักษณะคล้ายซุ้มส่วนยอดโค้งแหลมแบบศิลปะกอทิก แต่ส่วนบนสุดคล้ายปล้องไฉน[4] เจดีย์บรรจุอัฐิเป็นรูปเรือสำเภา มีเจดีย์ 3 องค์อยู่บนลำเรือ ลักษณะเป็นเจดีย์ก่ออิฐถือปูนย่อมุมไม้สิบสอง ปัจจุบันมีรากไทรขึ้นปกคลุมทั่วทั้งองค์[5] นอกจากนั้นยังมีอนุสรณ์สถานท่านลี มีลักษณะเป็นสิ่งก่อสร้างแบบยุโรป สร้างขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ผู้สร้างวัดนี้[6]